Το νέο «κρυφό» σημάδι σχολικού εκφοβισμού!

0

Ο σχολικός εκφοβισμός, ή αλλιώς bullying είναι ένα συχνό φαινόμενο που προκαλεί μεγάλο άγχος τόσο στα ίδια τα παιδιά-θύματα όσο και στους γονείς, που αντιμετωπίζουν συχνά το φόβο και την άρνηση του παιδιού τους να πάει στο σχολείο.

Ερευνητές εκτιμούν ότι το 20 με 30% των νεαρών μαθητών έχουν εμπλακεί σε τέτοιες επιθετικές συμπεροφορές είτε ως θύτες είτε ως θύματα.

Τα προειδοποιητικά σημάδια ότι το παιδί σας έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού, μέχρι τώρα ήταν πάνω κάτω γνωστά: η αυξημένη παθητικότητα, τα συχνά ξεσπάσματα σε κλάματα, τα επαναλαμβανόμενα παράπονα ή σωματικά συμπτώματα όπως στομαχόπονοι ή συχνοί πονοκέφαλοι, οι ανεξήγητες μελανιές.

Τώρα και σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Oral Rehabilitation, ένα ακόμη σημάδι εκφοβισμού σχετίζεται με την οδοντική υγεία των εφήβων. Τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το τρίξιμο των δοντιών, που στον ιατρικό χώρο ονομάζεται επίσημα βρουξισμός, μπορεί να υποδεικνύει ότι ένας έφηβος εκφοβίζεται στο πλαίσιο του σχολείου.

Ο βρουξισμός, ο οποίος είναι συχνός και στους ενήλικες που αντιμετωπίζουν έντονο στρες ή άγχος καθώς και σε αυτούς που πάσχουν από υπνική άπνοια, μπορεί να οδηγήσει σε πονοκεφάλους, φθορά των δοντιών και διακοπτόμενο ύπνο, αναφέρει το BBC.

Η νέα μελέτη, η οποία βασίστηκε σε δείγμα 300 μαθητών από τη Βραζιλία, έδειξε ότι όσοι έφηβοι 13-15 ετών ήταν θύματα λεκτικού εκφοβισμού από συμμαθητές τους ήταν σχεδόν τέσσερις φορές πιθανότερο να τρίζουν τα δόντια τους τη νύχτα. Από το σύνολο των παιδιών που είχαν υποστεί εκφοβισμό, το 65% εκδήλωνε βρουξισμό, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό μεταξύ των εφήβων που δεν εκφοβίζονταν ήταν μόλις 17%.

Κάποιος που τρίζει τα δόντια του στον ύπνο του μπορεί να μην το αντιλαμβάνεται. Μια ένδειξη που μπορεί να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα είναι ο έντονος πονοκέφαλος ή ο πόνος στο σαγόνι το πρωί. Ο βρουξισμός εντοπίζεται όμως συχνότερα από τα άτομα του κοντινού περιβάλλοντος, όπως ο (η) σύντροφος, οι γονείς, ή από τον οδοντίατρο, όταν αυτός διαπιστώνει την εκτεταμένη φθορά των δοντιών.

imommy

Σχολική τσάντα: Τι πρέπει να προσέξουμε

0

Οι ειδικοί προειδοποιούν εδώ και χρόνια ότι οι σχολικές τσάντες μπορεί να κρύβουν κινδύνους ή να προκαλέσουν προβλήματα υγείας στους μαθητές και τονίζουν ότι είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς ποιο είναι το σωστό είδος της τσάντας που πρέπει να αγοράζουν, πώς να τη γεμίζουν και πώς να την μεταφέρουν τα παιδιά.

Πολλά είναι τα παιδιά που αποκτούν προβλήματα με τη μέση τους ή άλλα μυοσκελετικά εξαιτίας των υπέρβαρων σχολικών τσαντών που ζυγίζουν σχεδόν διπλάσια από ότι ζύγιζαν πριν από 20 χρόνια.

Εξαιτίας των προειδοποιήσεων τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνιση τους στην αγορά, τροχήλατες σχολικές τσάντες, οι οποίες σύμφωνα με τους ειδικούς είναι οι πιο ενδεδειγμένες καθώς δεν βαραίνουν την πλάτη και τους ώμους.

Αλλά και σε αυτή την περίπτωση το βάρος της τσάντας δεν πρέπει να είναι υπερβολικό. Δεν μπορεί δηλαδή να ξεπερνά το 10 με 15% του σωματικού βάρους των παιδιών. Αν δεν είναι εφικτή η αγορά της τροχήλατης τσάντας, τότε είναι καλό να προτιμάται μια τσάντα με δύο λουριά και όχι με ένα έτσι ώστε να μοιράζεται το βάρος. Παράλληλα, τα λουριά θα πρέπει να έχουν επένδυση για να μην πληγώνουν τους μαθητές στα σημεία που τη φορούν. Καλό είναι ακόμα η τσάντα να έχει και ζώνη στη μέση έτσι ώστε να μοιράζεται καλύτερα το βάρος στο σώμα.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών τα σακίδια πλάτης μπορούν να προκαλέσουν πόνους στην πλάτη, τους ώμους, και το λαιμό όταν είναι πολύ βαριά. Επιπλέον, μια πολύ βαριά τσάντα μπορεί να επηρεάσει την ισορροπία ενός παιδιού με αποτέλεσμα να πέσει, να σκοντάψει κτλ.

Επίσης, τα αντικείμενα πρέπει να τοποθετούνται με τέτοιο τρόπο στην τσάντα ώστε να μοιράζεται το βάρος μεταξύ της κύριας θήκης και των δευτερευόντων αποθηκευτικών χώρων.

Τέλος, πολύ σημαντική είναι και η στάση του σώματος. Η πλάτη του παιδιού θα πρέπει να είναι ίσια και να μην γέρνει και να λειτουργούν σωστά οι μύες που στηρίζουν τη μέση.

 

imommy

Γιατί δεν διαβάζει το παιδί μου;

0
Αν δεν διαβάζει το παιδί σας, αντιμετωπίστε το γεγονός με ψυχραιμία.  Μην το συνδέσετε με την μελλοντική του ευτυχία ή με το ήθος του και -προς Θεού- μην του πείτε ότι δεν το αγαπάτε. Ψάξτε να βρείτε γιατί δεν διαβάζει και κινηθείτε ανάλογα. Μόνον έτσι θα το βοηθήσετε.
Πολλές μαμάδες συνηθίζουν να διαβάζουν κάθε απόγευμα μαζί με τα παιδιά τους, ιδιαίτερα όταν τα παιδιά πάνε στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, γιατί πιστεύουν ότι μ’ αυτό τον τρόπο να προλάβουν τα κενά που δημιουργούνται τα πρώτα κρίσιμα χρόνια. Δεν είναι λίγες επίσης, οι μαμάδες εκείνες που ετοιμάζουν οι ίδιες τις εργασίες των παιδιών με το σκεπτικό ότι έτσι θα πάρουν καλύτερους βαθμούς και μπορεί αυτό να τα παρακινήσει να γίνουν καλύτεροι. Παρά τις καλές προθέσεις και την αντοχή που πραγματικά χρειάζεται για να παρασχεθεί αυτή η βοήθεια, δεν ενισχύει τα παιδιά. Αντίθετα, επιφέρει συχνά ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα.
Αφήστε λοιπόν τα παιδιά να δουλέψουν μόνα τους και μην συνηθίζετε να είστε το δεκανίκι τους. Το καθήκον σας δεν είναι να επαναλάβετε μαζί τους το δημοτικό αλλά να ενημερώνεστε για τη πορεία τους και να τα βοηθάτε όταν έχουν κάποια απορία.
Μα, δεν διαβάζει!!!
Πριν βγάλετε το συμπέρασμα ότι το παιδί σας «δεν διαβάζει» και ότι «με την τακτική αυτή που έχει δεν πρόκειται να πάει μπροστά», είναι βασικό να συμβουλευτείτε το δάσκαλο ή την δασκάλα του, γιατί πολύ συχνά οι απαιτήσεις που έχουμε εμείς οι γονείς δε συμβαδίζουν με τις δυνατότητες της ηλικίας των παιδιών μας. Επίσης, πολλοί από μας τους γονείς αγνοούμε τα νέα εκπαιδευτικά δεδομένα και την γενικότερη μέθοδο που χρησιμοποιεί το σχολείο με αποτέλεσμα να πιέζουμε τα παιδιά να κάνουν πράγματα που κανείς δεν τους ζητάει. Αν οι δάσκαλοιμας διαβεβαιώσουν ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, εμπιστευτείτε την γνώση και την κρίση τους και μην κάνετε το λάθος -που παρατηρείται επίσης συχνά-  να θεωρείτε τους εαυτούς σας ειδικούς στα ζητήματα εκπαίδευσης, επειδή τυγχάνει να ξέρετε πολλαπλασιασμό και καλά ελληνικά.
Eίναι σημαντικό να εστιάσουμε την προσοχή και το ενδιαφέρον μας στο γιατί ένα παιδί αρνείται να διαβάσει. Και επειδή το κάθε παιδί είναι μοναδικό, οι λόγοι μπορεί να είναι διάφοροι, π.χ. μπορεί το παιδί να μη μπορεί να συγκεντρωθεί εύκολα, να έχει ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, να νιώθει κούραση και εξάντληση, να μην κατανοεί αυτό που προσπαθεί να μάθει, να μη γνωρίζει με ποιο τρόπο πρέπει να διαβάσει, να θέλει να προσελκύσει την προσοχή των γονέων του, να αντιδρά στην πίεση και στις υπέρμετρες προσδοκίες μας κ.ά. Επίσης, μπορεί να συντρέχουν παράλληλα και άλλοι παράγοντες, όπως οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα που επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό το παιδί ή να συμβαίνει κάτι σημαντικό στο χώρο του σχολείου. Οι πιο συχνές αιτίες είναι:
Φοβάται…
Πολλές φορές τα παιδιά επειδή φοβούνται ότι δεν θα τα καταφέρουν, ότι θα θεωρηθούν «κουτά» ή ότι θα τα κοροϊδέψουν οι συμμαθητές τους, αμύνονται και προτιμούν να δείχνουν ότι αδιαφορούν για το σχολείο. Από αυτό το σημείο ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος, καθώς η αδιαφορία συσσωρεύει κενά και τα κενά προκαλούν ακόμα περισσότερη αδιαφορία. Αν το παιδί σας συμπεριφέρεται μ’ αυτόν τον τρόπο που είναι πολύ κοινός, στο δημοτικό σχολείο τουλάχιστον, πρέπει να το ενθαρρύνετε με κάθε ευκαιρία και να ζητήσετε το ίδιο και από τους δασκάλους του. Μην του φωνάζετε, μην του λέτε ότι η εργασία του ήταν «χάλια» ή ότι σας απογοητεύει η επίδοσή του. Τονίστε οτιδήποτε θετικό κάνει… αθλητισμό, ζωγραφική, ή μουσική και παροτρύνετέ το να συμμετέχει στην κοινωνική ζωή του σχολείου. Επιβραβεύστε το κάθε φορά που προσπαθεί για να μαθήματά του, ακόμα κι αν δεν βλέπετε διαφορά στο αποτέλεσμα. Καθημερινά δίνετε του την δυνατότητα να εκφράσει ή να γράφει την γνώμη του. Τέλος, σε περίπτωση που το παιδί φοβάται το δάσκαλό του, μην διστάσετε να συζητήσετε το θέμα μαζί του, όπως και κάθε σοβαρή και μόνιμη δυσκολία που αντιμετωπίζει σε σχέση με τα άλλα παιδιά.
Δεν συγκεντρώνεται…
Αν το παιδί σας δεν διαβάζει γιατί δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, είναι σχετικά εύκολο να το βοηθήσετε.  Χαμηλώστε το τηλέφωνο και την τηλεόραση, μην παίζετε με το αδελφάκι του το αγαπημένο του παιχνίδι την ώρα που διαβάζει και μη δημιουργείτε περισπασμούς μπαίνοντας κάθε τόσο στο δωμάτιό του για να του δώσετε πορτοκαλάδα, κέικ, τοστ ή ακόμα και για να δείτε αν διαβάζει.
Μπορείτε να κανονίσετε να ασχοληθείτε και εσείς εκείνη την ώρα με πράγματα που απαιτούν συγκέντρωση, έτσι ώστε στο σπίτι να δημιουργείται η αίσθηση ότι «τώρα δουλεύουμε».  Θα βοηθούσε επίσης, αν βάζατε στο παιδί ένα χρονικό όριο μέσα στο οποίο θα πρέπει να έχει τελειώσει το διάβασμα κι αν κανονίζατε κάτι ευχάριστο μετά, να πάτε μια βόλτα για παράδειγμα ή να δείτε έργο.  Μην του υπόσχεστε όμως αν δεν είστε σε θέση να τηρήσετε την υπόσχεσή σας.
Βαριέται…
Αν το παιδί σας δεν διαβάζει επειδή βρίσκει ανιαρά τα μαθήματα και προτιμά να παίζει ή να βλέπει τηλεόραση, τονώστε την αίσθηση του καθήκοντος χωρίς, όμως, να του φωνάζετε και να το κατηγορείτε καθημερινά. Δεν πρέπει να θεωρήσει ότι εσείς διαρκώς γκρινιάζετε, άρα δεν χρειάζεται να σας δίνει σημασία. Προτιμήστε να θίγετε το θέμα της επίδοσής του σε αραιά διαστήματα και με σοβαρό ύφος. Δείξτε του ότι κατανοείτε την διάθεσή του να παίξει και να διασκεδάσει αλλά περιμένετε να είναι εντάξει και στα μαθήματά του. Πείτε του πόσο πολύ πιστεύετε στις δυνατότητες του και τονίστε ότι δεν διαβάζει για σας αλλά για τον εαυτό του. Μην στεναχωριέστε γιατί θα πάει άσχημα σε ένα τεστ ή γιατί θα πάρει κακούς βαθμούς. Αφήστε το να έρθει αντιμέτωπο με τις συνέπειες της στάσης του. Η αποτυχία είναι πολύ πιθανόν να το κινητοποιήσει. Αν φοβάστε ότι θα δημιουργηθούν κενά, μην παραιτηθείτε από τον έλεγχο, αλλά αυτός θα πρέπει να γίνεται σποραδικά. Παράλληλα δείξτε του, στην πράξη, ότι η ασυνέπεια είναι ενοχλητική. Παραμελήστε σκόπιμα μία υποχρέωσή σας προς το παιδί ή αποφύγετε να τηρήσετε μια υπόσχεση. Τέλος, μη του υπόσχεστε ποδήλατα ή δώρα για να διαβάσει ή για να φέρει καλούς βαθμούς. Το συνηθίζετε από μικρό να κάνει πράγματα που δεν του αρέσουν, αρκεί να κερδίσει κάτι, δηλαδή το βάζετε στη λογική της εξαγοράς και των συμβιβασμών.
Συντρέχουν ειδικοί λόγοι…
Και τέτοιοι λόγοι για ένα παιδί του δημοτικού μπορεί να είναι μόνο σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες ή μεγάλα κενά.
Πώς να το βοηθήσετε
Στην περίπτωση που το παιδί σας «δεν διαβάζει», σας προτείνουμε να αντιμετωπίσετε το γεγονός με ψυχραιμία και να μην το συνδέσετε με την μελλοντική του ευτυχία.

– Μην του λέτε ότι δεν το αγαπάτε επειδή είναι κακός μαθητής, ούτε ότι δεν θα πετύχει τίποτα στην ζωή του.
–  Επίσης, σε καμία περίπτωση μη συγκρίνετε την επίδοση του παιδιού με τις επιδόσεις που είχατε εσείς ή το αδελφάκι του.
–  Αν θέλετε να το βοηθήσετε να ξεπεράσει τον αρνητισμό του, το καλύτερο θα ήταν να εντοπίσετε -σε συνεργασία πάντα με τους δασκάλους – όσο αυτό είναι δυνατόν, τις αιτίες που το προκαλούν, ώστε να κινηθείτε ανάλογα.
–  Επιπλέον, είναι σημαντικό να μην μεταφέρετε το δικό σας άγχος για το σχολείο στα παιδιά.
–  Χρειάζεται να επιβραβεύετε την προσπάθεια άσχετα από τους βαθμούς, γιατί έτσι ενισχύετε την αυτοεκτίμηση του παιδιού που είναι καθοριστικής σημασίας για την πρόοδό του, όχι μόνο στο σχολείο αλλά και στη ζωή του γενικότερα.
–  Ο βαθμός συγκέντρωσης ενισχύεται με συχνά και σύντομα διαλείμματα.
–  Είναι σημαντικό, αμέσως μόλις το παιδί ολοκληρώνει το διάβασμά του, να ακολουθεί μια επιβράβευση.
–  Καλό θα ήταν  να μην φορτώνετε υπερβολικά το παιδί με δραστηριότητες, γιατί το μόνο που θα πετύχετε είναι να το εξαντλήσετε και να μην έχει διάθεση να διαβάσει.
–  Φροντίστε να εξασφαλίσετε στο παιδί τον απαιτούμενο ελεύθερο χρόνο για εκτόνωση και παιχνίδι.

Πως μπορώ να βοηθήσω το παιδί μου με μαθησιακές δυσκολίες να μάθει αγγλικά;

0
Στις μέρες μας όλοι μας, είτε είμαστε γονείς είτε εκπαιδευτικοί, κατακλυζόμαστε από όρους όπως δυσλεξία, δυσαριθμησία , διάσπαση προσοχής και πολλούς άλλους όρους που αφορούν σε μαθησιακές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά κατά τη μαθησιακή διαδικασία. Αδιαμφισβήτητα οι δυσκολίες αυτές αντιμετωπίζονται και στην εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας όπως και σε όλο το εύρος των σχολικών μαθημάτων.

Βέβαια οι δυσκολίες αυτές δεν προέκυψαν ξαφνικά τα τελευταία χρόνια ούτε ακολουθούν κάποια συγκεκριμένη τάση της εποχής παρόλο που ενίοτε παρατηρούνται κάποιες υπερβολές. Εάν θελήσουμε να εξετάσουμε το θέμα από θεωρητικής πλευράς υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία , τόσο έντυπη όσο και ηλεκτρονική, γεμάτη από θεωρίες που στόχο έχουν να εξηγήσουν τη φύση της κάθε δυσκολίας. Εάν είμαστε όμως είτε γονείς είτε εκπαιδευτικοί, και αφού καταρχήν έχουμε αποδεκτεί τις διαφορετικές ανάγκες του παιδιού, έχουμε γνωρίσει και κατανοήσει το θεωρητικό πλαίσιο της εκάστοτε δυσκολίας,  βρισκόμαστε στη δύσκολη και μάλλον αμήχανη θέση να θέλουμε να βοηθήσουμε το παιδί μας ή τον μαθητή μας αντίστοιχα και να μην ξέρουμε τον τρόπο. Καλές οι θεωρίες αλλά στην πράξη τι γίνεται;
Ας  δούμε λοιπόν κάποιους πρακτικούς τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε ένα παιδί που μαθαίνει Αγγλικά ως ξένη γλώσσα:

1)      Πρώτα από όλα θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές στο παιδί ότι η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας δεν είναι αγώνας δρόμου. Δεν κερδίζει ο γρηγορότερος. Είναι γνωστό ότι τα παιδιά έχουν την τάση να συγκρίνονται μεταξύ τους.. Θα πρέπει να του υπενθυμίζουμε συνεχώς ότι το κάθε παιδί έχει το δικό του χρόνο και αυτό δεν το καθιστά χειρότερο από τους άλλους.

2)      Και μιας που μιλήσαμε για υπενθύμιση τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχουν την τάση να ξεχνούν πολύ εύκολα. Για το λόγο αυτό χρειάζονται συχνή υπενθύμιση που δεν θα μοιάζει με αγγαρεία από τη δική μας πλευρά. Θα πρέπει να κάνουμε συνεχείς υπενθυμίσεις και επαναλήψεις χωρίς να φαίνεται ότι δυσανασχετούμε εμείς οι ίδιοι. Εάν δυσανασχετήσουμε εμείς το παιδί τι πρέπει να κάνει;
3)      Κάντε το βιβλίο ή το τετράδιο του παιδιού πολύχρωμο. Μην φοβηθείτε να λερώσετε τα βιβλία , τα τετράδια η ακόμη και τα χέρια του παιδιού. Κάθε λέξη, κάθε κατάληξη , κάθετι που θα θέλουμε να τραβήξει την προσοχή του παιδιού θα πρέπει να είναι χρωματισμένο. Πάρτε στυλό με διάφορα χρώματα, υπογραμμιστικά και μαρκαδόρους και αφήστε το να στρωθεί στη δουλειά! Προσοχή όμως! Θα πρέπει να το κάνει το ίδιο το παιδί! Όχι εσείς στη θέση του παιδιού. Εάν για παράδειγμα θέλετε να τονίσετε την προσθήκη κατάληξης στο τρίτο ενικό πρόσωπο του Present Simple μπορείτε να καθοδηγήσετε το παιδί να γράψει το θέμα του ρήματος με μπλε και την κατάληξη με πορτοκαλί. Κάπως έτσι δηλαδή:
                  He watches
                  She plays
                  He carries
Με αυτόν τον τρόπο ενεργοποιείται η μνήμη εργασίας του παιδιού και θα του είναι πιο εύκολο και ευχάριστο να επαναφέρει κάποια συγκεκριμένη πληροφορία στη μνήμη του.
Εάν παρόλα αυτά δεν θέλετε να λερώσετε βιβλία και τετράδια κυκλοφορούν στο εμπόριο χρωματιστές διαφάνειες σε μέγεθος χάρακα για να χρωματίζεται η λέξη την ώρα που τη διαβάζει το παιδί.
4)      Σχηματίστε χάρτες μνήμης. Μπορεί να ακούγεται πολύ επιστημονικό αλλά στην ουσία είναι κάτι απλό. Σχηματίζετε σχεδιαγράμματα με κύκλους, φούσκες ή όποιο άλλο σχήμα σκεφτείτε. Μπορείτε επίσης να εκτυπώσετε τον αγαπημένο ήρωα του παιδιού σας ή μια οποιαδήποτε φωτογραφία που του αρέσει και να του υποδείξετε να σχεδιάσει μέσα στην ήδη εκτυπωμένη φωτογραφία τα στοιχεία που πρέπει.
5)      Χρησιμοποιείστε αυτοκόλλητα χαρτάκια σημειώσεων για να τονίσετε κάτι που έχει σημασία και αφήστε το στο τετράδιο ή στο βιβλίο του παιδιού ως σελιδοδείκτη για μελλοντική αναφορά. Προσέξετε να χρησιμοποιήσετε διάφορα χρώματα. Αποφύγετε για παράδειγμα να είναι όλα κίτρινα.
6)      Σε μικρότερες ηλικίες μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα πλαστικά γράμματα που αναπαριστούν τα γράμματα της Αγγλικής αλφαβήτου και να ζητήσετε από το παιδί να φτιάξει λεξούλες με τα γράμματα που έχει στα χέρια του. Για να το κάνετε αυτό αποτελεσματικά θα πρέπει να έχετε δύο ή τρεις σειρές του ίδιου αλφαβήτου καθώς πολλές λέξεις έχουν διπλά γράμματα.
7)      Εναλλακτικά μπορείτε να φτιάξετε τη δική σας χάρτινη τράπουλακαι αντί για φιγούρες να βάλετε γράμματα. Και εδώ όμως θα πρέπει να προσέχετε να φτιάξετε πολλές κάρτες από το ίδιο γράμμα για να μπορέσει το παιδί να σχηματίσει λεξούλες. Η άσκηση αυτή είναι πολύ καλή και για μεγαλύτερες ηλικίες.
8)      Φτιάξτε επιτραπέζια παιχνίδια γραμματικής όπως π.χ. φιδάκι ή γκρινιάρης για να εξασκηθείτε στα φαινόμενα της γραμματικής που έχετε μάθει.
Tα Αγγλικά πολλές φορές μπορούν να γίνουν γρίφος για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες καθώς είναι πολλές οι λέξεις που διαβάζονται με διαφορετικό τρόπο από ότι γράφονται. Αυτό οφείλεται στο Αγγλικό αλφάβητο που ενώ έχει 26 γράμματα αυτά παράγουν 44 διαφορετικούς ήχους!

Έτσι λοιπόν υπάρχουν διαφορετικές λέξεις που διαβάζονται το ίδιο όπως για παράδειγμα: right / wright.
Υπάρχουν όμως και γράμματα που αλλιώς διαβάζονται σε μια λέξη και αλλιώς σε κάποια άλλη όπως για παράδειγμα το γράμμα i στις λέξεις thin και ice.

Υπάρχουν επίσης και γράμματα που δεν προφέρονται ποτέ, όπως το τελικό -e
(π.χ. dance, write, able).

Υπάρχουν βέβαια και γράμματα που άλλοτε προφέρονται και άλλοτε όχι. Κλασσικό παράδειγμα αυτής της περίπτωσης είναι το h  που δεν προφέρεται σε λέξεις όπως shake αλλά προφέρεται όταν βρίσκεται στην αρχή μια λέξης όπως για παράδειγμα hat.

Μέσα σε όλο αυτό το κομφούζιο είναι λογικό ο μαθητής να αδυνατεί να βρει κάποια συνοχή και να δημιουργήσει κάποιους κανόνες προφοράς στο μυαλό του. Και για να μην του γεμίζουμε το κεφάλι με ακόμη περισσότερη θεωρία μπορούμε να παίξουμε.

1)      Το παλιό και γνωστό παιχνίδι των παιδικών μας χρόνων «Το σπασμένο τηλέφωνο» μπορεί να λειτουργήσει ως ένα εξαιρετικό εργαλείο σε μια τάξη κατά τη διάρκεια της εκμάθησης του λεξιλογίου.

2)       Μια άλλη εναλλακτική λύση που επικεντρώνεται περισσότερο στη σημασία των λέξεων και άρα στην απομνημόνευση του λεξιλογίου, είναι η παντομίμα όπου τα παιδιά πρέπει να περιγράψουν με τις κινήσεις του σώματος τους τη λέξη που θέλουν να πουν.

3)        Φορέστε σε ένα παιδί ακουστικά με μουσική και αφήστε τον συμμαθητή του να του πει τη λέξη. Το παιδί θα πρέπει να διαβάσει τα χείλη του συμμαθητή του για να καταλάβει τη λέξη.

4)        Μοιράστε στα παιδιά χαρτάκια και ζητήστε τους να γράψουν όσες περισσότερες λέξεις γνωρίζουν. Ρίξτε τα χαρτάκια σε ένα μεγάλο μπωλ, ανακατέψτε και ζητήστε από κάθε παιδί με τη σειρά να τραβά και από ένα χαρτάκι. Το παιδί θα πρέπει να διαβάζει τη λέξη και να λέει τη σημασία της.

5)       Σε μεγαλύτερες τάξεις μπορείτε να δώσετε στα παιδιά 15 λέξεις από το λεξιλόγιο της ημέρας και να τους ζητήσετε να φτιάξουν μια ιστορία με τις λέξεις αυτές. Εάν δυσκολεύονται μπορούν να φτιάξουν απλές προτάσεις.
6)      Χρησιμοποιήστε εικονολεξικά ή φτιάξτε τα δικά σας!
Όποιον τρόπο ή μέθοδο χρησιμοποιήσετε να έχετε πάντοτε στο μυαλό σας ότι όλα τα παιδιά, είτε έχουν μαθησιακές δυσκολίες είτε όχι, θέλουν  να μαθαίνουν με διασκεδαστικό και διαδραστικό τρόπο. Εμείς από την πλευρά μας θα πρέπει να εξασφαλίζουμε ένα ήρεμο περιβάλλον μάθησης , χωρίς έντονους χρωματισμούς ή λογότυπα που μπορεί να αποσπάσουν την προσοχή του παιδιού. Μπορεί να σας φανεί περίεργο αλλά θα ήταν καλό να φροντίσουμε και τα μολύβια και τα στυλό που θα χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια του μαθήματος να μην είναι φορτωμένα με διάφορα στολίδια και διάφορα άλλα εξαρτήματα (ή αλλιώς μπιχλιμπίδια!).

Όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς δεν θα πρέπει να ξεχωρίζουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες από το σύνολο της τάξης δίνοντας τους διαφορετικές ασκήσεις ή έχοντας διαφορετική μεταχείριση απέναντι τους. Οι εκπαιδευτικοί όλων των παιδιών πρέπει να έχουν πάντοτε τα αυτιά και τα μάτια τους ανοιχτά ώστε να ακούν και να βλέπουν τις ανάγκες των μαθητών τους.

Όσον αφορά τους γονείς το μεγαλύτερο δώρο που μπορούν να κάνουν στο παιδί τους είναι να το αποδεχτούν για αυτό ακριβώς που είναι και να αναγνωρίσουν έγκαιρα με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού τις μαθησιακές δυσκολίες του. Από εκεί και πέρα , οι χρωματιστοί μαρκαδόροι είναι το μόνο εύκολο!
Είτε είμαστε γονείς είτε εκπαιδευτικοί ας θυμόμαστε να σεβόμαστε το χώρο και το χρόνο του παιδιού!

Με την συνεργασία της κας Πηνελόπης Παπαδοπούλου (Πτυχιούχος Αγγλικής Φιλολογίας, Πτυχιούχος Ιταλικής Φιλολογίας, MSc Ειδική Αγωγή)

Γιατί οι νέες μαμάδες βιάζονται να φύγουν από το μαιευτήριο;

0

Ένα σημαντικό ποσοστό των γυναικών, σε όλο τον κόσμο, μόλις αποκτούν το μωρό τους δε βλέπουν την ώρα να εγκαταλείψουν το μαιευτήριο. Επισπεύδουν, μάλιστα, την επιστροφή τους στο σπίτι, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις εγκυμονεί κινδύνους, είτε λόγω ελλιπούς φροντίδας είτε λόγω ζητημάτων υγείας, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο PLOS Medicine.

Σύμφωνα με τους ερευνητές από το London School of Hygiene & TropicalMedicine που συγκέντρωσαν και ανέλυσαν στοιχεία από βάσεις δεδομένων και έρευνες για την υγεία, σε 92 χώρες, για να εξετάσουν το χρονικό διάστημα που παραμένουν οι γυναίκες στο νοσοκομείο μετά τον τοκετό, η μέση διάρκεια παραμονής της μαμάς και του υγιούς μωρού μετά το φυσιολογικό τοκετό κυμαίνεται από 0,5 ημέρες στην Αίγυπτο, που είναι η μικρότερη διαμονή έως τις 6,2 ημέρες στην Ουκρανία!

Στις γεννήσεις με καισαρική τομή, η μέση διάρκεια παραμονής κυμάνθηκε από 2,5 ημέρες στην Αίγυπτο έως 9,3 ημέρες στην Ουκρανία. Μεταξύ των χωρών υψηλού εισοδήματος που μελετήθηκαν, το διάστημα παραμονής στο μαιευτήριο έχει μειωθεί σε σύγκριση με το 1970.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, σήμερα, οι γυναίκες παραμένουν στο νοσοκομείο για το συντομότερο χρονικό διάστημα μετά από ένα φυσιολογικό τοκετό (απλής και όχι δίδυμης κύησης), με μέσο όρο 1,5 ημέρα.

Τι σημαίνει αυτό; Η σύντομη διαμονή μπορεί να ελλοχεύει κινδύνους, καθώς δεν έχει μεσολαβήσει αρκετός χρόνος για τη διεξαγωγή όλων των εξετάσεων και τον εντοπισμό, τη διάγνωση ή τη θεραπεία των επιπλοκών στις μητέρες και τα νεογνά, κάτι που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο θανάτου ή ασθένειας.

Μπορεί, επίσης, να σημαίνει ότι δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να εκπαιδευτεί η νέα μαμά και να λάβει από το προσωπικό όλη την απαραίτητη υποστήριξη, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα, όπως δυσκολίες με το θηλασμό και έλλειψη αυτοπεποίθησης για τη μητέρα.

Για το φαινόμενο αυτό, η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτη, Oona Campbell, καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Αναπαραγωγικής Υγείας στο London School of Hygiene & Tropical Medicine, δήλωσε: «Τα νέα ευρήματα μας δείχνουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό των γυναικών, σε όλο τον κόσμο, εγκαταλείπουν το μαιευτήριο πάρα πολύ σύντομα μετά τον τοκετό. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, κυρίως σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, όπου η πρόσβαση στην περίθαλψη μετά την απομάκρυνσή τους από το μαιευτήριο είναι συχνά περιορισμένη. Είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλίσουμε, όχι μόνο ότι τα μαιευτήρια έχουν ειδικευμένο ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό στη φροντίδα της νέας μητέρας και την αποτελεσματική παρακολούθηση και τη θεραπεία, αλλά και ότι οι γυναίκες θα παραμείνουν στο νοσοκομείο το απαραίτητο χρονικό διάστημα, έτσι ώστε οι ίδιες και τα νεογέννητα μωρά τους να επωφεληθούν από την απαιτούμενη παρακολούθηση και την περίθαλψη».

«Ο τοκετός και οι ώρες που ακολουθούν είναι περίοδος υψηλού κινδύνου για τις γυναίκες και τα μωρά τους. Σε πολλά μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου, οι γυναίκες καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να φτάσουν στις δομές υγείας για να γεννήσουν. Διανύουν μεγάλες αποστάσεις που για αυτούς σημαίνει τεράστια έξοδα. Η πρόκληση είναι να παραμείνουν για επαρκές διάστημα, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα παροχές υψηλής ποιότητας, με σεβασμό στη μεταγεννητική φροντίδα».

imommy

Θηλασμός στην πρώτη ώρα και συνδιαμονή μητέρας-παιδιού

0
Θηλασμός στην πρώτη ώρα
Ο πρώτος αυτός θηλασμός και η επαφή δέρμα με δέρμα,  αυξάνει τις πιθανότητες  για επιτυχή εδραίωση του θηλασμού. Για τον λόγο αυτό στο τέταρτο από τα δέκα βήματα της UNICEF, για τα Φιλικά προς τα Βρέφη Νοσοκομεία, συστήνεται ο θηλασμός την πρώτη ώρα από την γέννηση.

Η επαφή δέρμα με δέρμα και ο πρώτος θηλασμός υποστηρίζεται ακόμη και μετά από καισαρική τομή, εφόσον η μητέρα και το νεογνό είναι σταθεροποιημένοι και υπάρχει ενημερωμένο κι εκπαιδευμένο προσωπικό. Εάν η κατάσταση της μητέρας δεν το επιτρέπει έχει βρεθεί ότι η επαφή με τον πατέρα επίσης βοηθά στην ομαλότερη μετάβαση του βρέφους στην εξωμήτρια ζωή.

Για την εδραίωση και αύξηση της διάρκειας του μητρικού θηλασμού θεωρείται απαραίτητη η επαφή δέρμα με δέρμα όχι μόνο στην αίθουσα τοκετών, αλλά και σε όλη την παραμονή της μητέρας και του βρέφους στο μαιευτήριο. Για το λόγο αυτό θεωρείται απαραίτητη η συνδιαμονή της μητέρας και του νεογνού στο μαιευτήριο.

Συνδιαμονή μητέρας-παιδιού (Rooming in)
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και η UNICEF τονίζουν την σημασία της συνδιαμονής του βρέφους με την μητέρα του στο 7ο από τα Δέκα Βήματα για τον επιτυχή μητρικό θηλασμό.
Σκοπός του βήματος είναι να προσφέρεται συνεχής επαφή ανάμεσα στην μητέρα και το βρέφος από την πρώτη στιγμή της γέννησής του, γεγονός που συμβάλλει στο χτίσιμο της σχέσης τους και ενισχύει το συναισθηματικό δεσμό με την μητέρα του. Επίσης, βοηθά στην  εδραίωση του μητρικού θηλασμού και στην επιτυχή συνέχισή του.

Από μελέτες που έχουν διεξαχθεί εδώ και μερικές δεκαετίες γνωρίζουμε ότι στην συνδιαμονή οι μητέρες, μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, νιώθουν πιο σίγουρες και ικανές να φροντίσουν τα μωρά τους, σε σύγκριση με μητέρες που δεν είχαν συνδιαμονή. Επιπλέον, φαίνεται ότι η πρακτική αυτή τις πρώτες ημέρες ευνοεί την ανάπτυξη του συναισθηματικού δεσμού μητέρας-παιδιού και τίθενται οι βάσεις για την εδραίωση της ομαλής οικογενειακής ζωής.
Συμπερασματικά, οι πρακτικές των πρώτων ημερών, μέσα στο μαιευτήριο, κατέχουν το κλειδί για τον επιτυχή μητρικό θηλασμό. Η προώθηση της συνδιαμονής μητέρας και βρέφους βελτιώνει σημαντικά την επιτυχία του θηλασμού και θέτει τις βάσεις του δεσμού μητέρας και βρέφους.

Το ΜΗΤΕΡΑ, είναι το μοναδικό Ιδιωτικό νοσοκομείο της χώρας που έχει χαρακτηριστεί ως «Νοσοκομείο Φιλικό προς τα Βρέφη» (Baby Friendly Hospital), εφαρμόζοντας τις αρχές που απαιτούνται από την UNICEF και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας  (Π.Ο.Υ.) για το Μητρικό Θηλασμό.

Στο ΜΗΤΕΡΑ ακολουθώντας πιστά τα Δέκα Βήματα για επιτυχή μητρικό θηλασμό, εφαρμόζονται ο θηλασμός στην πρώτη ώρα μετά τον τοκετό, η επαφή δέρμα με δέρμα μητέρας-νεογνού αμέσως μετά τον τοκετό καθώς συστήνεται και κατά την διάρκεια της παραμονής της μητέρας και του βρέφους στην Κλινική, αλλά και η συνδιαμονή μητέρας-νεογνού.
Τα οφέλη είναι αναρίθμητα, γι’  αυτό τον λόγο σας προτείνουμε με την υπηρεσία rooming in να κρατήσετε το μωρό κοντά σας για να αναπτύξετε ένα δυνατό συναισθηματικό δεσμό μαζί του και να βιώσετε την μοναδική εμπειρία του μητρικού θηλασμού.
Παράλληλα, και για τον πατέρα θα αποτελέσει την καλύτερη αρχή στη σχέση του με το νεογέννητο. Τέλος οι Μαίες και το νοσηλευτικό προσωπικό βρίσκεται πάντα πρόθυμο και διαθέσιμο δίπλα στους γονείς  να βοηθήσει, επιλύσει απορίες καθώς και να αναλάβει την φροντίδα του νεογνού.

Βαλίτσα εγκύου: Τι θα πάρετε μαζί σας στο μαιευτήριο

0
Η μεγάλη στιγμή πλησιάζει. Για να μην τρέχετε, λοιπόν, τελευταία στιγμή ετοιμάστε τη βαλίτσα σας, με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό, που θα σας βοηθήσει κατά την παραμονή και την έξοδο σας από την κλινική που πρόκειται να γεννήσετε, αμέσως μόλις μπείτε στον μήνα σας. Κι αυτό γιατί καμιά φορά ο πελαργός χτυπάει την πόρτα νωρίτερα…
Θα χρειαστείτε:
Για το μωράκι σας…
–  2 – 3 ολόσωμα βαμβακερά φορμάκια
–  Πάνες για νεογέννητο
–  Πανάκια για τις γουλίτσες
–  Κουβερτούλα και σεντονάκια
–  Κρέμα προστασίας
–  Βαμβακερό σουφάκι, ζιπουνάκια και γαντάκια (για να μην γρατζουνίζεται)
–  Ρούχα εξόδου

Για εσάς…

–  Βαμβακερά νυχτικά ή πιτζάμες που κουμπώνουν μπροστά (καλό είναι την πρώτη μέρα ειδικά, να προτιμήσετε ένα νυχτικό. Είναι πιο βολικό, όταν περνάνε συνεχώς οι μαίες και ο γιατρός σας για να σας εξετάσουν
–  Μία ρόμπα
–  Μερικά βαμβακερά εσώρουχα ή εσώρουχα μιας χρήσης (Στα ιδιωτικά μαιευτήρια σας παρέχουν μερικά)
–  Κάλτσες και παντόφλες (ανάλογα με την εποχή) και ένα ζευγάρι σαγιονάρες με λάστιχο (για να μην γλιστρήσετε όταν κάνετε ντουζ αλλά και για θέμα υγιεινής)
–  Επιθέματα στήθους και κρέμα για τις θηλές
–  Οδοντόβουρτσα και οδοντόκρεμα
–  Σαμπουάν και αποσμητικό
–  Πετσέτα προσώπου και μπάνιου (στα ιδιωτικά μαιευτήρια σας τις  παρέχουν καθαρές καθημερινά)
–  Χτένα, τσιμπιδάκια και ίσως κάποια προϊόντα μακιγιάζ
–  Σερβιέτες λοχείας
–  Μαντιλάκια καθαρισμού
–  Ρούχα για την επιστροφή στο σπίτι
–  Και φυσικά φωτογραφική μηχανή και κάμερα, για να απαθανατίσετε τις πρώτες στιγμές με το αγγελούδι σας.
–  Κινητό και φορτιστή
Προαιρετικά:
–  Βιβλία που σας ηρεμούν ή που αφορά τη φροντίδα του μωρού ή ακόμα και περιοδικά για χαλάρωση.
–  Ωτασπίδες ή και μάσκα για τα μάτια (εφόσον έχετε δυσκολία στον ύπνο)
Tips 
-Στα ιδιωτικά μαιευτήρια δίνονται σερβιέτες, εσώρουχα μιας χρήσης, πετσέτες, πάνες και σεντονάκια για το μωρό. Στα δημόσια πρέπει να τα έχετε φέρει μαζί σας. Καλό θα ήταν είναι να επικοινωνήσετε και να ρωτήσετε τί από όλα αυτά παρέχει το μαιευτήριο και τι θα πρέπει να φέρετε εσείς.

-Επιλέξτε βαμβακερά σουτιέν θηλασμού και υπολογίστε ένα μέγεθος μεγαλύτερο από εκείνο που φορούσατε πριν τον τοκετό, γιατί οι μαστοί θα διογκωθούν εξαιτίας της παραγωγής  γάλακτος.

– Μην ξεχάσετε να έχετε μαζί σας όλες τις τελευταίες εξετάσεις σας, το βιβλιάριο ασφάλισης (ειδικά για τα δημόσια νοσοκομεία), την ληξιαρχική πράξη γάμου και το πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.

Οι βασικές αλλαγές στο σώμα μετά τη γέννα

0

Εσωτερικά και εξωτερικά όλα αλλάζουν μετά τη γέννα

Εσωτερικά, το πρώτο πράγμα που θα νιώσετε μετά τον τοκετό είναι η παλινδρόμηση της μήτρας, που χρειάζεται πέντε με έξι εβδομάδες για να επανέλθει στις φυσιολογικές της διαστάσεις. Αυτή η μεταβολή συνοδεύεται συνήθως και από έναν πόνο στο υπογάστριο, τον υστερόπονο όπως λέγεται,  ο οποίος γίνεται πιο αισθητός κατά το θηλασμό ή μετά τη δράση των μητροσυσταλτικών φαρμάκων.

Σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο, θα ελέγχεται το ύψος του πυθμένα της μήτρας σας μέχρι να φτάσει στη φυσιολογική της κατάσταση. Ακόμη, για περίπου τρεις με τέσσερις εβδομάδες μετά τον τοκετό θα έχετε αρκετή απώλεια αίματος και υγρών, είτε έχετε γεννήσει φυσιολογικά είτε με καισαρική τομή. Τα υγρά που ρέουν από τη μήτρα μέσω του κόλπου μετά τον τοκετό, λέγονται λόχεια και προκαλούνται λόγω της αποκόλλησης του πλακούντα από το τοίχωμα της μήτρας και της αποβολής του.

Καθώς το σώμα έχει υποστεί τέτοια μεγάλη αλλαγή, λογικό είναι να έχουν επηρεαστεί και άλλα εσωτερικά όργανα, όπως το έντερο. Έτσι, ίσως αντιμετωπίσετε δυσκολία κατά την αφόδευση, και πόνο στην περιοχή του περίνεου ιδίως αν σας έχουν κάνει επισιοτομή.

Εξωτερικά, η πιο εμφανής και ενοχλητική μεταβολή θα φανεί στην κοιλιακή χώρα, όπου είναι απόλυτα φυσιολογικό να εμφανιστεί κάποια χαλάρωση. Η γυμναστική της λοχείας καλό είναι να αρχίζει την επόμενη μέρα από τον τοκετό, με εξαίρεση την περίπτωση διεξαγωγής του τοκετού με καισαρική τομή. Με τη γυμναστική, οι μύες της κοιλιάς επανακτούν την ελαστικότητά τους. Γενικότερα, οι νέες μητέρες συμβουλεύονται να κινούνται όσο μπορούν γρηγορότερα μετά τον τοκετό.

Τις πρώτες έξι ώρες μετά τον τοκετό αναγκαστικά θα μείνετε στο κρεβάτι, αλλά στη συνέχεια, με τη βοήθεια της μαίας ή κάποιου συγγενή, καλό είναι να σηκωθείτε και να περπατήσετε λίγο. Έτσι, θα ανακτήσετε γρήγορα τις δυνάμεις σας και θα διευκολύνετε τη λειτουργία των εντέρων και της κύστης.

Σε περίπτωση καισαρικής τομής, πρέπει να ακολουθήσετε ένα διαφορετικό πρόγραμμα, να αποφύγετε τις κοιλιακές ασκήσεις μέχρι την επούλωση του τραύματος, να μη σηκώνετε βάρη, και να γενικά να προσέχετε πολύ κάθε φορά που κάθεστε ή σηκώνεστε από κάποια θέση.

Το βάρος σας είναι ένα άλλο ζήτημα που πιθανώς να σας απασχολήσει τις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό. Μετά την απώλεια 5-7 κιλών, δηλαδή του βάρους που αντιστοιχεί στο βάρος του βρέφους, στα υγρά και στον πλακούντα, οι περισσότερες γυναίκες ξαναπαίρνουν τα κιλά μέσα σε μερικές εβδομάδες.Ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί αυτό είναι να ελέγξετε την όρεξή σας, να κάνετε γυμναστική και να θηλάζετε, διότι με το θηλασμό καταναλώνετε θερμίδες.

Μια άλλη εμφανής εξωτερική μεταβολή παρατηρείται στο στήθος, το οποίο μεταξύ του τρίτου και τέταρτου 24ώρου μετά τον τοκετό αρχίζει να βαραίνει και να γεμίζει με το λεγόμενο πρωτόγαλα, που τροφοδοτεί μέσω του θηλασμού το μωρό με νερό, πρωτεϊνη, σάκχαρο, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και αντισώματα. Είναι σημαντικό η επαφή της μητέρας με το νεογέννητο να γίνει άμεσα, διότι, καθώς το μωρό βυζαίνει, ερεθίζονται οι απολήξεις των νεύρων στη θηλή και ειδοποιούν τον εγκέφαλο να παραγάγει προλακτίνη και οκυτικίνη. Ο ρόλος της μαίας εδώ είναι πολύ σημαντικός γιατί είναι αυτή που θα δείξει τη σωστή τεχνική θηλασμού στη μητέρα προκειμένου να αποφευχθούν ερεθισμοί και ραγάδες.

Τα συμπτώματα εγκυμοσύνης που δεν πρέπει να αγνοήσετε

0

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα πάντα φαντάζουν πρωτόγνωρα για μία γυναίκα. ειδικά αν είναι η πρώτη φορά πολλές μέλλουσες μανούλες δεν ξέρουν πως να εξηγήσουν αυτό που συμβαίνει στο σώμα τους και άλλες φορές ανησυχούν χωρίς λόγο.

Υπάρχουν όμως και κάποια συμπτώματα εγκυμοσύνης που καλό θα είναι να μην τα αφήσετε χωρίς περαιτέρω έλεγχο. Φυσικά πάντα χωρίς πανικό. Έχετε συχνοουρία, πονάει η μέση σας, πονάνε τα πόδια σας και πρήζονται και πολλά πολλά άλλα που σίγουρα διαφέρουν από γυναίκα σε γυναίκα. Τα συγκεκριμένα συμπτώματα μπορεί να φαντάζουν φυσιολογικά αλλά υπάρχουν περιπτώσεις όμως, που μια γυναίκα θα πρέπει να τα ελέγξει περισσότερο. Όπως για παράδειγμα την αιμορραγία, τον πυρετό ή τα έντονα κολπικά υγρά. Υπάρχουν όμως ακόμη περισσότερα συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσετε και που θα πρέπει να επικοινωνήσετε άμεσα με τον γιατρό σας!

Πόνοι και τα συμπτώματα που δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αγνοήσει μία έγκυος;

  • Έντονος πόνος στη μέση
  • Έντονος πόνος χαμηλά στην κοιλιά
  • Πυρετός
  • Θολή όραση
  • Πολύ πρησμένα χέρια και πόδια
  • Ιδιαίτερα έντονο πονοκέφαλο που δεν λέει να περάσει
  • Κολπική αιμορραγία
  • Υγρά κόλπου σε μεγάλη ποσότητα
  • Δεν «ακούτε» το παιδί
  • Έντονη φαγούρα στην ήβη
  • Συνεχόμενοι εμετοί που δεν λένε να σταματήσουν
  • Τάση λιποθυμίας και έντονη ζάλη

Όλα τα παραπάνω είναι ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά οπότε θα πρέπει αμέσως να επικοινωνήσετε με τον γιατρό που παρακολουθεί την εξέλιξη της εγκυμοσύνης σας ο οποίος το πιθανότερο είναι πως θα σας ζητήσει να τον επισκεφτείτε στο ιατρείο του ή να πάτε στο πλησιέστερο νοσοκομείο ώστε να διαπιστωθεί τι ακριβώς σας συμβαίνει.

Είναι συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσετε καθώς μπορεί να θέσετε σε κίνδυνο τη ζωή τη δική σας αλλά και του εμβρύου που έχετε στην κοιλιά σας.

mothersblog

Εγκυμοσύνη και κούραση: Γιατί νοιώθω συνεχώς εξαντλημένη;

0

Πολλές γυναίκες εκπλήσσονται με το μέγεθος της κούρασης που αισθάνονται κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της εγκυμοσύνης.

Αυτό όμως είναι απόλυτα φυσιολογικό. Η κόπωση είναι το αποτέλεσμα των συνολικών μεταβολών που λαμβάνουν χώρα, συμπεριλαμβανομένης και της κατακόρυφης αύξησης στα επίπεδα των ορμονών. Θα διαπιστώσετε ότι η εξάντληση θα υποχωρήσει από τη 12η ως την 14η εβδομάδα.

Στο διάστημα αυτό θα αισθανθείτε πιο ενεργητική και σχεδόν φυσιολογική έως την 30ή με 34η εβδομάδα που θα αισθανθείτε εκ νέου κόπωση. Σε αυτή τη φάση, όμως, η κόπωση, οφείλεται στο παραπανίσιο βάρος που φέρετε.

Προσπαθήστε λοιπόν να ξεκουράζεστε όποτε μπορείτε, περιορίστε τις δραστηριότητές σας και φροντίστε να κοιμάστε περισσότερο.

Τι μπορείτε να κάνετε

-Να είστε ρεαλίστριες σχετικά με το τι μπορείτε να κάνετε. Κανένας δεν έχει υπερβολικέ ς απαιτήσεις από εσάς.
-Να ξεκουράζεστε όσο θέλετε, κρατώντας τα πόδια σας ψηλά τα απογεύματα, και να κοιμάστε νωρίς.
-Εάν είναι εφικτό, στηριχτείτε στη βοήθεια των άλλων σε ό,τι αφορά τις οικιακές εργασίες. Είναι πολύ σημαντικό , ειδικά αν έχετε ήδη παιδιά, να σας διευκολύνουν ώστε να ξεκοθυράζεστε.
-Να τρέφεστε υγιεινά και να αποφεύγετε την καφεϊνη και τα γλυκά, που μπορεί μεν να σας προσφέρουν αρχικά ενέργεια αλλά στη συνέχεια νιώθετε μεγαλύτερη κόπωση καθώς τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πέφτουν.
-Να κάνετε ήπιες ασκήσεις καθημερινά.
– Όταν υπάρχει έλλειψη σιδήρου ο οργανισμός λειτουργεί …με υποτονικούς ρυθμούς. Επομένως εντάξτε στην καθημερινή σας διατροφή τροφές πλούσιες σε σίδηρο. Ο γυναικολόγος θα σας πει επίσης αν πρέπει να πάρετε και δισκία σιδήρου.
-Η έλλειψη νερού δεν επηρεάζει μόνο το πεπτικό σας σύστημα αλλά και την διάθεσή σας. Φροντίστε να έχετε ένα μπουκάλι νερό μαζί σας και να πίνετε κάθε δύο ώρες.
-Πείτε «ναι» στα καλά λιπαρά. Τα λιπαρά αποτελούν μία συμπυκνωμένη μορφή ενέργειας, καθώς δίνουν την περισσότερη ενέργεια ανά γραμμάριο σε σχέση με τους υδατάνθρακες και τις πρωτεΐνες. Ωστόσο, τα κορεσμένα και trans λιπαρά που συναντούμε στο λιπαρό κρέας, το βούτυρο, την κρέμα γάλακτος και τα τηγανητά είναι ιδιαίτερα επιζήμια για την υγεία μας, καθώς συσχετίζονται με την ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου και καρκίνου. Για το λόγο αυτό εμπλουτίστε τη διατροφή σας με μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά που βρίσκονται στο ελαιόλαδο, τους ξηρούς καρπούς, τους σπόρους και τα ψάρια.

mothersblog

Εγκυμοσύνη και εξετάσεις: Ποιες εξετάσεις πρέπει να γίνουν στο πρώτο τρίμηνο

0

Μάθετε τα πάντα για τις εξετάσεις του πρώτου τριμήνου στην εγκυμοσύνη!

Πότε τελειώνει το πρώτο τρίμηνο;

Το πρώτο τρίμηνο διαρκεί από την πρώτη ημέρα της τελευταίας έμμηνου ρύσης μέχρι και τη συμπλήρωση των 13 εβδομάδων (Πόσο μηνών είμαι;)

1. Επιβεβαιώνουμε την κύηση

Η αρχή μίας κύησης επιβεβαιώνεται με την μέτρηση της β-χοριακής γονιδοτροπίνης στο αίμα της εγκύου. Η εξέταση αυτή γίνεται με μια απλή αιμοληψία.
Φυσικά, ανίχνευση της ορμόνης αυτής μπορεί να γίνει και στα ούρα με ένα απλό test κύησης, το οποίο μπορείτε να προμηθευτείτε από ένα φαρμακείο.

2. Ανίχνευση καρδιακής λειτουργίας του εμβρύου

Είναι δυνατόν να εντοπιστεί η καρδιακή λειτουργία του εμβρύου με διακολπικό υπερηχογράφημα ήδη από την 6η εβδομάδα της κύησης.
Ο εντοπισμός της καρδιακής λειτουργίας είναι σημαντικός, διότι από το σημείο αυτό κι έπειτα μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες για παλίνδρομη κύηση.

3. Αιματολογικές εξετάσεις

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, θα υποβάλλεστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε αιματολογικές εξετάσεις.
Εντούτοις, συνήθως μετά από την επιβεβαίωση της καρδιακής λειτουργίας του εμβρύου, θα συστηθεί ένας κατάλογος από αιματολογικές εξετάσεις, οι οποίες σκοπό έχουν να καταδείξουν την κατάσταση της υγείας σας στην αφετηρία της κύησης, ώστε – αν χρειαστεί – να ληφθούν κάποια μέτρα από νωρίς.

Με τον αιματολογικό αυτό έλεγχο εξετάζουμε

  • Τον αιματοκρίτη
  • Τη λειτουργία των νεφρών και του ήπατος
  • Το σάκχαρο νηστείας
  • Την πιθανότητα να έχετε έρθει σε επαφή με ιούς ή μικρόβια, που θα μπορούσαν να βλάψουν το έμβρυο:
  1. CMV (Κυτταρομεγαλοιός)
  2. Τοξόπλασμα
  3. HIV (ο ιός του AIDS)
  4. HCV (ιός της Ηπατίτιδας C)
  5. HBsAg (ιός της Ηπατίτιδας B)
  6. VDRL (αφροδίσια νοσήματα)
  • Το ενδεχόμενο ύπαρξης προβλημάτων του θυρεοειδούς αδένα
  • Το ενδεχόμενο να είστε φορέας Μεσογειακής Αναιμίας
  • Το ενδεχόμενο να είστε φορέας Δρεπανοκυτταρικής Αναιμίας
  • Ομάδα αίματος και Rhezus

4. Μήπως το μωρό έχει Σύνδρομο Down;

Μεταξύ της 11ης και 14ης εβδομάδας της κύησης δια του υπερηχογραφικού ελέγχου γίνεται μέτρηση της αυχενικής διαφάνειας. Παράλληλα, γίνεται μέτρηση στο αίμα της εγκύου των επιπέδων της ορμόνης β-χοριακής και της πρωτεΐνης PAPP – A.

Τα στοιχεία, που προκύπτουν από αυτόν τον υπερηχογραφικό και αιματολογικό έλεγχο, η ηλικία και το ιστορικό της γυναίκας συνυπολογίζονται σε ειδικό λογισμικό, ώστε να προκύψουν οι πιθανότητες το έμβρυο να πάσχει από Σύνδρομο Down.

5. Λήψη τροφοβλάστης

Η λήψη τροφοβλάστης είναι μια επέμβαση δια της οποίας επιτυγχάνεται η συλλογή γενετικού υλικού του εμβρύου από τον πλακούντα. Η επέμβαση αυτή λαμβάνει χώρα μεταξύ της 11ης και της 14ης εβδομάδας της κύησης.

Το συλλεχθέν γενετικό υλικό υπόκειται σε εξέταση, ώστε να δοθεί καταληκτική απάντηση σχετικά με το αν το έμβρυο πάσχει ή όχι από Σύνδρομο Down ή κάποια άλλη γενετική ανωμαλία.

Το απολύτως όμως «ξεκάθαρο» αποτέλεσμα, που προκύπτει από τη λήψη τροφοβλάστης ενέχει οικονομικό κόστος αφενός, αλλά και κίνδυνο για το έμβρυο αφετέρου. Συγκεκριμένα η επέμβαση αυτή συνδέεται με κίνδυνο απώλειας του εμβρύου, ο οποίος με βάση τις διεθνείς στατιστικές κυμαίνεται μεταξύ του 0,8% και του 1%.  Για το λόγο αυτό η λήψη τροφοβλάστης συνήθως συστήνεται, όταν οι πιθανότητες, όπως αυτές προκύπτουν από την αυχενική διαφάνεια και το ιστορικό της γυναίκας, το έμβρυο να πάσχει από Σύνδρομο Down.

6. Μη επεμβατικός έλεγχος του γενετικού υλικού του εμβρύου

Είμαστε πλέον σε θέση να ανιχνεύσουμε την ύπαρξη γενετικού υλικού του εμβρύου στο αίμα της γυναίκας ήδη από την 7η εβδομάδα της κύησης. Η λήψη του γενετικού υλικού αυτού γίνεται με μια απλή αιμοληψία της γυναίκας, χωρίς να υφίσταται οποιοσδήποτε κίνδυνος για το έμβρυο.

Από την εξέταση του γενετικού αυτού υλικού μπορούμε να διαπιστώσουμε, αν το έμβρυο πάσχει από Σύνδρομο Down ή από κάποια άλλη γενετική ανωμαλία με ακρίβεια, η οποία προσεγγίζει την αντίστοιχη της αμνιοπαρακέντησης.

Η μέθοδος αυτή δεν έχει ακόμα ενταχθεί στην πάγια κλινική πρακτική. Εντούτοις, αφενός το οικονομικό κόστος – το οποίο ακόμα είναι σε κάποιες περιπτώσεις υψηλό – προοδευτικά μειώνεται και αφετέρου καταρτίζεται σταδιακά κατάλογος συγκεκριμένων κριτηρίων, με βάση τα οποία συστήνεται η εφαρμογή της.

Έτσι η μέθοδος αυτή κερδίζει όλο και περισσότερους θιασώτες και φαίνεται, πως στο άμεσο μέλλον η χρήση της θα γίνει ευρύτερη.

mothersblog

Πώς θα καταλάβω ότι είμαι έγκυος;

0

Τα συμπτώματα που «μαρτυρούν» μια εγκυμοσύνη είναι πολλά. Ωστόσο, δεν είναι κοινά σε όλες τις γυναίκες και σε καμία  περίπτωση δεν την επιβεβαιώνουν.

1.Καθυστέρηση στην περίοδο: Το βασικό σύμπτωμα της εγκυμοσύνης

Αναμφίβολα, το πρώτο ενδεχόμενο, που έρχεται στο μυαλό, όταν διαπιστωθεί, πως η έμμηνος ρύση (η περίοδος δηλαδή) δεν ήρθε την αναμενόμενη ημερομηνία, είναι η εγκυμοσύνη.Η καθυστέρηση οφείλεται στην αναστολή της απόπτωσης (της απομάκρυνσης) του επιφανειακού στρώματος του ενδομητρίου (του ειδικού ιστού), που καλύπτει εσωτερικά την κοιλότητα της μήτρας. Η διατήρηση του στρώματος αυτού εξαρτάται από την έκκριση ορμονών από τις ωοθήκες (αρχικά) και από τους εμβρυϊκούς ιστούς (στη συνέχεια), η οποία έπεται της εμφύτευσης του εμβρύου.

2. Δηλαδή αν δω περίοδο αποκλείεται να είμαι έγκυος;

Υπάρχει η περίπτωση να είστε έγκυος και παρ’ όλα αυτά να παρατηρήσετε την εκροή μικρής ποσότητας αίματος από τον κόλπο κοντά στις ημέρες, που κανονικά θα περιμένατε περίοδο. Ίσως να πρόκειται για τη λεγόμενη «αιμόρροια εμφύτευσης», η οποία – όπως άλλωστε και το όνομά της υποδηλώνει – συνδέεται με την εμφύτευση του εμβρύου στο ενδομήτριο. Η αιμόρροια εμφύτευσης κατά κανόνα διαρκεί λιγότερο από μια «κανονική» περίοδο, ενώ και η ποσότητα αίματος είναι σαφώς μικρότερη. Εξάλλου, η εκροή αίματος από τον κόλπο ενδέχεται να συνδέεται και με την απώλεια μιας αρχόμενης κύησης. Αυτό είναι, που ονομάζουμε παλίνδρομη κύηση. Αν η παλινδρόμηση λάβει χώρα κοντά στην αναμενόμενη ημερομηνία της επόμενης έμμηνου ρύσης, ενδέχεται να μη διαφέρει ουσιαστικά από μια συνήθη έμμηνο ρύση. Εντούτοις, συχνά η αιμόρροια αυτή χαρακτηρίζεται από ελαφρώς μεγαλύτερη ποσότητα αίματος, ίσως και μακρύτερη διάρκεια.
Γενικά, θα μπορούσε να πει κανείς, πως μια περίοδος, η οποία φαίνεται «διαφορετική» από τη συνηθισμένη περίοδο, ίσως να είναι σημείο αρχόμενης εγκυμοσύνης.

3. Αλλαγές στους μαστούς

Οι ορμόνες, που εκκρίνονται κατά την κύηση ήδη από τα πρώτα της στάδια, δρουν και πάνω στουςμαστούς. Πολλές γυναίκες αναφέρουν, πως αισθάνονται τους μαστούς οιδηματώδεις («πρησμένους») και «βαρείς».Συχνά μάλιστα εμφανίζεται και μαστωδυνία και ευαισθησία των μαστών στην αφή.

4. Αλλαγές στην όσφρηση και στη γεύση

Πολλές γυναίκες, ήδη από τα αρχικά στάδια της κύησης αναφέρουν σημαντικές αλλαγές στην όσφρηση, αλλά και στη γεύση. Χαρακτηριστικά, μυρωδιές και αρώματα, που πριν ήταν ευχάριστα, καθίστανται δυσάρεστα και συχνά απωθητικά, ενώ μπορεί να προκαλέσουν μέχρι και στομαχικές διαταραχές, αναγούλα ή έμετο. Ομοίως και φαγητά ή εδέσματα, που πριν ήταν αρεστά, τώρα μπορεί να προκαλέσουν απέχθεια. Ενδέχεται μάλιστα στο στόμα να υπάρχει μια «συνεχής» δυσάρεστη γεύση.Το αίτιο, των αλλαγών αυτών στην όσφρηση και τη γεύση δεν είναι γνωστό. Εντούτοις, έχει διατυπωθεί η θεωρία, πως και σε ό,τι αφορά το σύμπτωμα αυτό «ευθύνονται» οι ορμόνες της κύησης.

 

www.mothersblog.gr